Jan Bugaj, pseudonim Krzysztofa Kamila Baczyńskiego – był poetą, którego imię nierozerwalnie splotło się z wydarzeniami drugiej wojny światowej i doprawdy trudno dziś wyobrazić sobie literaturę tego czasu bez Baczyńskiego.

         Jego wiersze od lat figurują na listach lektur szkolnych. Znajomość tego nazwiska przekroczyła daleko krąg miłośników poezji.

         O Baczyńskim słyszeli nawet Ci, którzy nigdy nie przeczytali ani jednego wiersza. Jego imieniem nazywane są ulice, szkoły, biblioteki i drużyny harcerskie a grób na Powązkach bywa celem wielu wycieczek, nie tylko szkolnych. Zastać tam można również młodych zakochanych zapalających znicze na grobie autora pięknych wierszy miłosnych do żony utrwalonych w jego poezji.

         To największy talent wśród młodych, którzy życiem i śmiercią przypieczętowali swoją twórczość. Dlatego na kartach literatury polskiej Krzysztof Kamil Baczyński pozostaje jako jeden z największych w niej meteorów poetyckich. Pozostaje jako poeta-żołnierz, który nie uchylił się przed najwyższą dla ojczyzny ofiarą, ofiarą ze swego życia, ale też jako i artysta, który nie uchybił talentowi twórczemu, jaki do spełnienia został mu przekazany.